Ang Aking Ina
I
Mulang ako’y maging sanggol.. hanggang ako’y maging bata,
Wala akong nakagisnang sa akin ay magpapala…,
Kundi itong aking Inang mairugin… at dakila.
Kapiling ko sa ligaya at karamay ko sa pagluha.
II
Kung sakaling sa laruan ako nama’y patutungo,
Mag-iingat ka aking anak ang palagi niyang payo…,
Minsan noon ang mukha ko’y tinamaan ng isang bato.
Si Inay ay humahangos… na dumating ~ sumaklolo.
III
Minsan naman… ng ako ay dapuan ng isang lagnat..,
Si Ina’y ‘di natutulog! sa tabi ko’y nagpupuyat!!
Sa tabi ko’y nakaupo at sa pisngiy pumapatak..
ang luha ng pagmamahal sa bunso niyang kulang palad.
IV
Ganyan itong aking Ina… kung magmahal ay taimtim..,
Maglaho man ang daigdig… pag-ibig ay hanggang libing..
Nakangiting nagtitiis dahil sa bunsong giliw.
Kasama kong nagbabata… ng pasakit at hilahil.
Created by:
Hinahon D. Velasco
Oct. 9.2008
This Poem was created by my Father. Copy Right.
No comments:
Post a Comment